Jouw hoofd staat altijd "aan".
Dit STOPT vandaag!
Je hebt het druk en wilt iedereen tevreden stellen. Je partner, kinderen, familie en vrienden, maar ook op je werk wil je het goed doen, want dat geeft je een fijn gevoel.
Men denkt ook dat je het allemaal goed voor elkaar hebt, en dat klopt ook, want jij regelt het wel.
Maar wat zij niet zien, zijn de eeuwige gesprekken in jouw hoofd met jezelf waardoor jij nooit rust ervaart en/of klaar bent. Enorm vermoeiend is dat.
Oh, en dan die frustrerende opmerkingen uit je omgeving nog: “Moet je het niet eens rustiger aan doen?”. Waarbij er maar één vraag opborrelt:
HOE DAN?!
Jij herkend dit vast & zeker !!
🧡 Je bent geregeld in strijd met jezelf. Enerzijds voel je de behoefte om even ‘niks te moeten’. Anderzijds voel je je onrustig wanneer je tijd voor jezelf neemt.
Sterker nog; die ene wandeling, of dat kop thee op de bank, voelt eerder als een item op je To Do List…
🧡 Opmerkingen als: "Denk je ook goed aan jezelf?” Moet jij het niet wat rustiger aan doen? “Neem je niet te veel hooi op je vork?”, vindt jij onwijs irritant en super frustrerend! Want -HOE- moet het anders dan? Je hebt werkelijk geen idee.
🧡 Als een magneet trek jij alles naar jezelf toe. Natuurlijk zou je weleens geholpen willen worden.
Maar loslaten en iets uit handen geven is wel een ‘dingetje’. Je weet dan niet écht zeker of het werk dan wel (goed) gedaan wordt. En of zij ook hebben gedacht aan…
🧡 Jouw hoofd staat gelijk ‘aan’ zodra de wekker is gegaan. Je hebt je ogen nog niet eens geopend en je voelt je direct al onrustig: "Als ik nu gelijk de was verzamel en die in de machine gooi, dan kan ik, als ik de kinderen op school heb afgezet, gelijk door om de boodschappen te halen. Bij thuiskomst is de was klaar, hang ik hem op en bel tegelijkertijd mijn vriendin even terug".
Goede morgen! Dit is nog maar het begin van jouw dag met een oneindig lang ‘To Do List'.
🧡 Je collega vraagt je (weer eens) om hulp. Volledig automatisch volg jij de vraag op en voer je deze uit. Wanneer zij nog na roept: “Bedankt he! Wat zouden we toch zonder jou moeten”, rol jij met je ogen en zucht je. Opnieuw ben je over je eigen grens gegaan. De moed zakt in je schoenen. Waarom ziet niemand dat het jou langzaamaan te veel wordt.
Als jij -NU- niets doet dan...
âš¡ Raak jij pas écht de controle kwijt.
De kinderen groeien op met een ongelukkige moeder die dagelijks in gevecht is met zichzelf en niet weet hoe ze haar grenzen moet aangeven. Je ziet dat zij zich zorgen maken om jou en dat doet pijn.
Je partner mist het (fysieke) contact met jou zo erg dat hij zijn geluk buiten de deur gaat zoeken.
âš¡ Nemen mensen afstand van jou.
Je zit niet lekker in je vel, reageert geïrriteerd en vergeet van alles omdat je hoofd een chaos is.
Doordat jij jezelf voorbij bent gerend, heeft nu niemand meer iets aan jou en nemen zij stapsgewijs afstand van jou.
âš¡ Wordt jij vervangen.
Volledig uitgeblust zit jij werkloos op de bank voor je uit te staren. Of lig jij hele dagen slapend in bed of met een deken over je hoofd getrokken. Je weet niet meer wie je bent, wat jij leuk vindt en hoe jij invulling wilt geven aan jouw leven.
âš¡ Heeft niemand nog wat aan je.
En dan… ben je pas écht de controle kwijt.
Alles valt rondom jou weg, je bent nu helemaal op jezelf aangewezen.
Als bovenstaand scenario waarheid wordt, val je in een super diep gat.
Het is tijd om de regie weer in eigen handen te nemen!
Wil jij ook voor jezelf leren kiezen?
Plan nu een gratis sessie in voor meer informatie en ik geef je in een half uur tijd gelijk al 3 waardevolle inzichten waarmee je direct uit de voeten kan.
Liever eerst gewoon een vraag stellen?
Neem dan gerust contact op via onderstaande link.