Je wordt wakker en je hoofd staat al gelijk aan.
Je hebt zoveel gedachten. Je zucht, moedeloos wordt je ervan. Want het zijn niet eens altijd "dit moet ik niet vergeten" gedachten. Het is gewoon een vermoeiende brei geworden van van alles;
- wat er gedaan moet worden
- wanneer & hoe
- wat als / stel dat
Maar ook zorgelijke gedachten;
- hoe moet ik het voor elkaar krijgen? Ik trek dit niet meer.
- frustrende gedachten over hoe je het allemaal zo graag anders zou willen, maar dat je "hier toch telkens weer in belandt".
Laten we maar aan de dag beginnen..
Je gooit het laken van je af en gaat maar uit bed. Want blijven liggen in 'deze staat van zijn' heeft nu ook geen zin meer. Dan kan je maar beter alvast beginnen aan het lijstje, dat je gisteren al gemaakt had. En... die je inmiddels (uiteraard) weer verder weet aan te vullen.
Pffff.....
Je vind jezelf vermoeid. Je vind het leven vermoeiend. Je vind anderen vermoeiend.
Bah! Dit moet toch anders kunnen?
Wat zou je graag zo af en toe je hoofd eraf willen halen.
De "NU - EVEN - NIET" knop in willen drukken.
Maar deze knop lijk jij bij je geboorte niet mee hebben gekregen.
Vertragen... is de key. Maar durf jij dat aan?
Daar waar jij je ochtend zweet staat af te spoelen onder de douche, nadenkend over:
"Wat er allemaal nog moet gebeuren"
Is dit het eerste moment waarbij je kunt vertragen.
Daar waar jij aan het aanrecht je ontbijt naar binnen werkt en het fruit en brood voor de kinderen klaarmaakt. Ligt hier een tweede moment van vertragen.
Daar waar jij de kids gehaast in de auto, of op de fiets zet, ligt hier een 3e moment van vertragen.
En zo kan jij je dag al héél héél anders beginnen.
Ik snap dat je dat nu nog niet kan zien (!!)
Het is logisch dat je eerste gedachten nu is: "Ja hoe dan?!" Gaan de kinderen ineens automatisch alles zelf doen dan?
Zie hoe dat jou 'overlevingsmechanisme' inmiddels de volledige controle heeft gekregen over jouw leven. Je schiet namelijk gelijk éérst in de weerstand. Je kunt bovengenoemde opties niet eens zien als een kans en mogelijkheid om verandering te crieeren in jouw leven.
En daarmee houd je alles zélf in stand.
Aij..... dat is op zijn minst enorm frustrerend te noemen!!
Maar precies -daar- ligt ook jouw kans!
Want wanneer je nu snapt dat je alles (onbewust!) in stand houd, betekend dit ook dat je ook de mogelijkheid hebt om het bewust te veranderen.
Je kunt alle veranderingen die je voor jezelf wenst namelijk gewoon leren:
- Vertragen & rust ervaren tijdens drukte
- Grenzen stellen
- Ruimte innemen voor jezelf (zonder schuldgevoel)
- Jezelf uitspreken
- Terug bij jezelf komen
- en nog zo zo zoveel meer dan dit!
Reactie plaatsen
Reacties